vrijdag 20 november 2015

Kees reageert

[Het hier eerder aangehaalde stuk in NRC blijkt veel minder de woorden van Kees Hulst zelf weer te geven dan OomJoost als argeloze - of zo je wilt goedgelovige - lezer dacht. Daarom willen we Kees hier graag "echt" aan het woord laten in zijn ongezouten reactie op het NRC-artikel.]


Waarde Oom Joost,
Zeer vereerd ben ik door alle aandacht en belangstelling die ik alleen al tot dusver van u mocht ontvangen. Minder gelukkig ben ik met de verwijzing naar een interview in de NRC, over het algemeen toch een serieuze krant. Vandaar ook mede mijn reactie die ik aan de redactie stuurde en die ik u hier ook niet wil onthouden:

"Ik hoopte dat in de krant van zaterdag 7 November, zoals goed gebruik, vis werd verpakt, maar omdat ik her en der nog regelmatig geconfronteerd word met de verspreiding van dit artikel voel ik mij genoodzaakt tot een reactie. Dit 'interview' is op geen enkele wijze een weergave van het gesprek dat ik met Brigit Kooiman heb gevoerd. De sensatiezucht van deze journaliste leidt tot een stuk dat wellicht eerder thuishoort in De Telegraaf of voor mijn part in de Privé dan in uw kwaliteits courant. Niet alleen heb ik haar in (veel te) goed vertrouwen in mijn huis binnengelaten: het stuk zou gaan over 'toneelspelen en mijn leven'. Uiteindelijk was de vorm waarin dit pathetisch gewrocht werd neergepend ook nog eens die van een monoloog waarin al haar eigen achterlijke freudiaanse speculaties en vooringenomenheid in mijn mond werden gelegd. Onder smakeloze sensatiekoppen werden zonder enige humor of ironie mijn woorden uit een (te) lang gesprek gereduceerd tot gejeremieer en treurig gehengel naar vaderlijke erkenning. Over mijn ervaringen met Lutz, Lamers of Rijnders, mijn 'toneelvaders' geen woord. Daar was mevrouw Kooiman, die hoopt de biografie over Elisabeth Andersen te kunnen schrijven en met die informatie bij mij een voet tussen de deur kreeg, kennelijk niet in geïnteresseerd. Voorstellen tot schrappen of vervangen van teksten in een poging om haar eigen vooringenomenheid enigszins in te perken, werden gesmoord met diep verontwaardigd: "Je mag niet in MIJN STUK strepen!" Toegegeven, ik had in mijn middelbare schooltijd een moeizame relatie  met mijn vader die overigens een lieve man was. Welke puber had in de jaren zestig geen autoriteitsprobleem. Ik was 23 toen hij stierf en sindsdien kunnen wij het uitstekend met elkaar vinden. Het enige goeie aan die pagina is de foto en de rest is flauwe kul."

Ik zou het op prijs stellen als u mijn reactie ook aan uw lezers zou willen voorleggen, opdat er niet nog meer tijd en woorden aan dit morsig stukje worden vuilgemaakt.
Ik verheug mij op 6 December aanstaande.

vriendelijke groet,

Kees Hulst.

zondag 8 november 2015

Kees ook in NRC

In de weekendaflevering van de NRC staat - in de wekelijkse serie "Sprekend" (op blz. 35) - een uitgebreid zelfinterview van/met Vondeliaan Kees Hulst.
 

Voor niet-abonnees is dat <hier op de NRC-website> te lezen. Ook het Vondel noemt hij daarin nog even (in de paragraaf "Vleesmes"). Lezen dus. En wellicht vormt dat een extra aanmoediging om 6 december naar Bellevue te komen, om gezamenlijk zijn voorstelling bij te wonen. Meer details <hier>. Aanmelden/betaling uiterlijk 15 november.