woensdag 30 december 2015

Ed de Moor

In ons vorige bericht meldden we al iets over gezondheidsproblemen van Ed de Moor. Nu meer daarover. Eind november heeft Ed een herseninfarct gehad. Aanvankelijk zag het er nogal slecht uit. Er waren ernstige verlammingsverschijnselen en zijn spraak-taal-centrum was getroffen, waardoor hij nauwelijks begrijpelijk kon spreken. Maar intussen begint het heel langzaamaan weer ietsje beter te gaan. Marjolein Kool, het “wiskundemeisje” met wie hij net weer een nieuw boek voltooid had, houdt ons regelmatig op de hoogte van de ontwikkelingen. Hierbij een paar stukjes uit haar laatste rapportage.

“Waar is de dief die in de nacht van 20 op 21 november alle bordjes bij Ed heeft verhangen? Alle namen en labels zijn verdwenen of verwisseld, en terugplaatsen is niet zo eenvoudig, want etiketten blijven niet plakken en bordjes vallen van hun spijkertje. We oefenen de voorwerpen op de tafel: potlood, banaan, bonbon. Ed proeft de woorden alsof hij ze letterlijk op zijn tong heeft liggen: ‘Bonbon’, zegt hij met aandacht, ‘klinkt goed.’ Het is alsof hij het woord voor het eerst hoort. Maar er zijn gelukkig ook veel woorden die hij wel herkent, waarbij hij meteen roept: ‘O ja, natuurlijk!’ [......] Ed heeft een beperkte woordenschat, maar je kunt goed met hem praten. Hij is een meester in het omschrijven van woorden. ”

“Ik zag hem vandaag redelijk soepel, met een klein beetje ondersteuning van de verpleegkundige van zijn bed overstappen in zijn rolstoel. [......] Hij pakte stukjes appel met zijn rechterhand. Hij vindt dat het niets voorstelt. Hij wil op de fiets door Amsterdam crossen, maar ik ben wel onder de indruk. Hij gaat echt vooruit, elke dag weer. Maar hij ziet het niet.”

“Ik was verrast dat Ed nu wel een stukje kon tellen. Dat lukte immers de vorige keer niet. Ed: ‘Ach, wat tellen. Wat is nou tellen? Dat stelt niets voor. Ik kan helemaal niks. Ik kan niet eens lezen.’ Maar hij veerde op bij de gedachte dat iemand hem een kaart had gestuurd en daar een ‘plaatje’ bij had gedaan. Hij bedoelde kennelijk een foto. ‘Dat was mooi. Toen wist ik het meteen!’ Dus die tip is het navolgen waard.”

“Zijn emoties zijn een achtbaan. Soms is hij erg verdrietig, dan weer boos en gefrustreerd – ‘Godverdomme’ rolde al gauw en rolt nu nog steeds regelmatig uit zijn mond – maar hij kan ook lachen en zich verheugen op ‘de twee dames die hem elke week doen’. Voordat jullie hier rare gedachtes bij krijgen, hij bedoelde de logopediste en de fysiotherapeut.”

Uit het voorgaande zal duidelijk zijn dat Ed's revalidatie nog heel wat tijd zal vergen. Daarom tot slot nog maar een vrolijke foto die Frans Boom afgelopen zomer op de Dappermarkt maakte. Dat was tijdens een fotosessie voor illustraties voor het nieuwe boek van Ed en Marjolein Kool. De goede waarnemer zal in de marktkoopman wellicht bekende trekken hekennen. Inderdaad, Ed had voor deze rol Kees Hulst gecharterd.

Foto: Frans Boom

zaterdag 19 december 2015

Vondelianen in Bellevue

Ruim veertig Vondelianen hadden zich 6 december in Bellevue verzameld om de voorstelling van "Hoe mooi alles" met Kees Hulst en Esther Schildwacht bij te wonen. De voorstelling was helemaal uitverkocht. En terecht, want op heel subtiele wijze werden daarin verleden en heden van Leo en Tineke Vroman verweven - op basis van de gelijknamige biografie van Mirjam van Hengel. Het verleden van hun ontmoeting kort voor de oorlog, van hun gedwongen scheiding tijdens de oorlog - Tineke in Nederland en Leo in (kampen in) Indië - en van Leo's vertrek naar de VS. En daartussendoor stukjes heden - hun laatste gezamenlijke maanden voor het overlijden van Leo.

Na afloop was het goed toeven in café de Smoeshaan, waar Kees wat over de totstandkoming van de voorstelling vertelde en de aanwezigen hun bewondering konden tonen.

Foto: Frans Boom
Kees Hulst in gesprek met Roeland (met op de achtergrond ngmaals Kees Hulst)
Foto: Frans Boom
Wim Ris in gesprek met Kees Hulst
Er werd nog lang nagepraat. Jammer alleen dat de middag wat werd overschaduwd door het nieuws over de ziekte van Ed de Moor. In een apart bericht later meer daarover - hij begint al weer wat vooruit te gaan.

vrijdag 20 november 2015

Kees reageert

[Het hier eerder aangehaalde stuk in NRC blijkt veel minder de woorden van Kees Hulst zelf weer te geven dan OomJoost als argeloze - of zo je wilt goedgelovige - lezer dacht. Daarom willen we Kees hier graag "echt" aan het woord laten in zijn ongezouten reactie op het NRC-artikel.]


Waarde Oom Joost,
Zeer vereerd ben ik door alle aandacht en belangstelling die ik alleen al tot dusver van u mocht ontvangen. Minder gelukkig ben ik met de verwijzing naar een interview in de NRC, over het algemeen toch een serieuze krant. Vandaar ook mede mijn reactie die ik aan de redactie stuurde en die ik u hier ook niet wil onthouden:

"Ik hoopte dat in de krant van zaterdag 7 November, zoals goed gebruik, vis werd verpakt, maar omdat ik her en der nog regelmatig geconfronteerd word met de verspreiding van dit artikel voel ik mij genoodzaakt tot een reactie. Dit 'interview' is op geen enkele wijze een weergave van het gesprek dat ik met Brigit Kooiman heb gevoerd. De sensatiezucht van deze journaliste leidt tot een stuk dat wellicht eerder thuishoort in De Telegraaf of voor mijn part in de Privé dan in uw kwaliteits courant. Niet alleen heb ik haar in (veel te) goed vertrouwen in mijn huis binnengelaten: het stuk zou gaan over 'toneelspelen en mijn leven'. Uiteindelijk was de vorm waarin dit pathetisch gewrocht werd neergepend ook nog eens die van een monoloog waarin al haar eigen achterlijke freudiaanse speculaties en vooringenomenheid in mijn mond werden gelegd. Onder smakeloze sensatiekoppen werden zonder enige humor of ironie mijn woorden uit een (te) lang gesprek gereduceerd tot gejeremieer en treurig gehengel naar vaderlijke erkenning. Over mijn ervaringen met Lutz, Lamers of Rijnders, mijn 'toneelvaders' geen woord. Daar was mevrouw Kooiman, die hoopt de biografie over Elisabeth Andersen te kunnen schrijven en met die informatie bij mij een voet tussen de deur kreeg, kennelijk niet in geïnteresseerd. Voorstellen tot schrappen of vervangen van teksten in een poging om haar eigen vooringenomenheid enigszins in te perken, werden gesmoord met diep verontwaardigd: "Je mag niet in MIJN STUK strepen!" Toegegeven, ik had in mijn middelbare schooltijd een moeizame relatie  met mijn vader die overigens een lieve man was. Welke puber had in de jaren zestig geen autoriteitsprobleem. Ik was 23 toen hij stierf en sindsdien kunnen wij het uitstekend met elkaar vinden. Het enige goeie aan die pagina is de foto en de rest is flauwe kul."

Ik zou het op prijs stellen als u mijn reactie ook aan uw lezers zou willen voorleggen, opdat er niet nog meer tijd en woorden aan dit morsig stukje worden vuilgemaakt.
Ik verheug mij op 6 December aanstaande.

vriendelijke groet,

Kees Hulst.

zondag 8 november 2015

Kees ook in NRC

In de weekendaflevering van de NRC staat - in de wekelijkse serie "Sprekend" (op blz. 35) - een uitgebreid zelfinterview van/met Vondeliaan Kees Hulst.
 

Voor niet-abonnees is dat <hier op de NRC-website> te lezen. Ook het Vondel noemt hij daarin nog even (in de paragraaf "Vleesmes"). Lezen dus. En wellicht vormt dat een extra aanmoediging om 6 december naar Bellevue te komen, om gezamenlijk zijn voorstelling bij te wonen. Meer details <hier>. Aanmelden/betaling uiterlijk 15 november.

woensdag 16 september 2015

Deversorium met Kees Hulst

Lieve, beste Vondelianen,

De zomervakantie zit er (bijna) op. Jullie toegenegen Oom Joost doet intussen wat hij in een eerder mailtje beloofd heeft: een flinke tip oplichten van de sluier, die tot nu toe om het eerstkomende deversorium hing.
    Zondag 6 december 2015 is het zover!
Tussen half drie en kwart voor drie verzamelen wij in de entreehal van theater Bellevue (Leidsekade 90, achter de Marnixstraat, vlakbij het Leidseplein) om samen de voorstelling "HOE MOOI ALLES" bij te wonen, met in de hoofdrol Kees Hulst en Esther Schildwacht.
Alle informatie over deze voorstelling tref je aan via de link : http://www.theaterbellevue.nl/voorstellingen/hoe-mooi-alles/zondag-6-december/15_00_00/

Na de voorstelling gaan wij gezamenlijk naar het bijbehorende cafe "De Smoeshaan" waar gelegenheid is om met Kees over de voorstelling te praten en natuurlijk ook over zijn gehele imposante carrière.

Meer informatie over Kees Hulst vind je o.a. op Wikipedia (maar ook op nog veel andere internetsites): https://nl.wikipedia.org/wiki/Kees_Hulst

De bijeenkomst zal deze keer de vorm hebben van een aangeklede borrel. Voor enkele bijpassende borrelhapjes wordt gezorgd, de bijpassende drankjes kun je ter plekke zelf bestellen en bekostigen.
De kosten voor de voorstelling en de borrelhapjes bedragen €30 p.p..
Omdat we tevoren uiterlijk op 15 november a.s. de kaarten moeten reserveren moet je ook uiterlijk op die datum €30 overgemaakt hebben op de rekening van Oom Joost:
NL91 INGB 0000 939 282 t.n.v. F.P. Boom
Na 15 november is het helaas niet meer mogelijk om via mij van dit arrangement gebruik te maken. Dus neem tijdig de juiste beslissing; ik hoop je 6 december te ontmoeten.

Je toegenegen Oom Joost

Spamt Oom Joost?

Hoewel een testbericht van Oom Joost goed bij iedereen doorkwam, bleek het echte bericht dat hij vervolgens wilde versturen toch weer in Google's spam-verhakselaar terecht gekomen te zijn. De neefjes van Oom Joost zijn nog in overleg met de "instanties" wat daaraan te doen valt. Intussen zullen we hier al vast publiceren wat Oom Joost's plannen met het volgende Deversorium zijn.

PS:
Als er wel weer mailtjes van Oom Joost binnenkomen blijft het natuurlijk een welgemeend advies om altijd op je hoede te zijn voor rare mailtjes die niet de bekende OomJoost-toon ademen
;-)

woensdag 2 september 2015

Verselolque gehackt?

Is Oom Joost een spammer?
Of is zijn email gehackt?
Het eerste niet. Het tweede misschien wel.
De dropbox-melding die een heleboel Vondelianen hebben ontvangen, was in elk geval niet van Oom Joost afkomstig. Klik dus niet op de link in dat bericht.
Intussen denkt Google wel dat Oom Joost een spammer is, waardoor we via onze Gmail geen groepsberichten naar alle Vondelianen meer kunnen versturen. We hopen daar nog een oplossing voor te vinden. We houden jullie op de hoogte.

zondag 26 april 2015

Het was weer leuk

Met de aanhef dat "het weer leuk was" wordt het tweede deversorium ("nieuwe stijl") eigenlijk tekort gedaan. Het was natuurlijk leuk en uiteraard ook heel gezellig, maar vooral erg interessant door de verhalen die Gerard te Meerman aan de dertig aanwezigen vertelde.


Eerst - voor de pauze - gaf hij nadere uitleg over het wetenschappelijke werk dat hij gedaan had. Met verve probeerde hij ook de minder natuurwetenschappelijk onderlegde leerlingen iets mee te geven over onderzoek aan het menselijk DNA en de pogingen om relaties te leggen tussen ziektes en genetische afwijkingen in dat DNA. Dat zebravisjes een uitstekend model zijn om ook aandoeningen bij mensen aan te onderzoeken, was voor velen wel een verrassing. Er werd dan ook geboeid geluisterd.


Na de pauze ging Gerard nog in op een paar zaken die destijds ruimschoots het nieuws gehaald hebben en waar hij ook direct of indirect bij betrokken is geweest, omdat daar natuurwetenschappelijke en statistische aspecten aan zaten. Dat waren de balpenmoord en de zaak Lucia de Berk. Zo had hij samen met Pek van Andel experimenten met een kruisboog uitgevoerd, om te zien of je daarmee inderdaad een BIC zo ver in een menselijke schedel kon laten doordringen als in de zaak van de balpenmoord beweerd werd. Samen met het feit dat het pathologisch-anatomische rapport aanvankelijk verkeerd geïnterpreteerd was, had dat eraan bijgedragen dat de verdachte in tweede instantie werd vrijgesproken. Bij de zaak Lucia de Berk was Gerard niet direct persoonlijk betrokken geweest. Maar dat was wel een voorbeeld waar statistiek aanvankelijk op verkeerde wijze is toegepast en waar op onwetenschappelijke wijze een keten van redeneringen en conclusies aaneengeregen was. Deze voorbeelden vormden een huiveringwekkende illlustratie dat wiskundige en natuurwetenschappelijke methoden en inzichten in de rechterlijke macht nog zeer onvoldoende zijn doorgedrongen.




Terwijl de aanwezigen in het café van een glaasje genoten, werd ons klaslokaal in hoog tempo omgebouwd tot eetzaal, waar we van een eenvoudige doch voedzame maaltijd konden genieten. Zo heel eenvoudig was die uitstekende surinaams-indonesiche maaltijd overigens ook weer niet,





Na het toetje moest er uiteraard nog worden afgerekend, waarbij de wiskundige achtergrond van organisator Wim Ris goed van pas kwam,



Een uitgebreider ovezicht van foto's dan de boven al getoonde, is <HIER> te vinden op Flickr.
En we kijken nu al weer uit naar een volgende aflevering van ons Deversorium-nieuwe-stijl, komend najaar. Het zal weer per mail en ook op deze plek worden aangekondigd.

vrijdag 10 april 2015

Weer een deversorium



Vondelianen,

Het staat natuurlijk al in jullie agenda:
Zaterdag 18 april a.s.
       Tweede deversorium
lokatie: cafe Batavia, Prins Hendrikkade 85, Amsterdam
op een steenworp afstand van het Centraal Station en de Sint Nicolaaskerk
zaal open: 15u 30

De lezing zal dit keer worden verzorgd door oud-Vondeliaan
       dr. ir. Gerard te Meerman
Hieronder vind je de tekst die Gerard stuurde over de geplande inhoud van zijn lezing en ook een beschrijving van zijn carrière en zijn persoonlijk leven.

Na Gerard's lezing zal er weer een gezamenlijke maaltijd zijn.
Dat wordt een uitgebreid lopend Indisch buffet, waarbij ook de vegetariër niet vergeten wordt. De kosten zullen € 25 p.p. bedragen. Als je komt en mee wilt eten, dan had je je eigenlijk al voor 31 maart moeten aanmelden. Maar je kunt Oom Joost natuurlijk altijd nog vragen of hij nog een plaatsje vrij heeft: oomjoost@gmail.com .

Over statistiek
Ik wil wat vertellen vanuit het perspectief van een statisticus die in een omgeving werkt waar iedereen op een of andere manier statistiek gebruikt, maar waar onderzoekers soms in de ban zijn van statistische illusies. Er is enorme vooruitgang geboekt bij het begrijpen van de de rol van genetische veranderingen bij diverse aandoeningen, maar het is erg moeilijk om een vinger te krijgen achter kenmerken met een genetische component die bestaat uit de samengestelde werking van vele genen. Big data is maar een klein deel van de oplossing. Direct ben ik indertijd betrokken geweest bij de zogenaamde balpenmoord, die geen moord was maar een ongeluk. Er zijn bij deze kwestie vele fouten gemaakt waarvan gezien de latere veroordeling van Lucia de Berk weinig geleerd is. Dat brengt me naar wat ik de andere wereld van de statistici noem: het soms grote verschil tussen menselijke intuïtie en hoe de wereld echt in elkaar zit. Ik zal de drie deuren quiz nog eens uitleggen en wat andere voorbeelden geven waar onze intuïtie ons op het verkeerde been zet.

Curriculum
Na mijn eindexamen in 1964 ben ik gaan studeren op de net opgerichte Technische Hogeschool Twente in Enschede. Ik ben in 1972 afgestudeerd in de toegepaste wiskunde, met een onderzoek specialisatie in de statistiek. Daarnaast heb ik me verdiept in wetenschapsfilosofie, onderzoeksmethodologie, godsdienstpsychologie en wijsgerige antropologie. Tijdens mijn studie ben ik student-assistent geweest voor wetenschapsfilosofie, statistische onderzoeksmethoden bij exploratief en descriptief sociaal wetenschappelijk onderzoek. Ook heb ik nog een eindexamenklas HBS-B natuurkunde les gegeven toen de leraar plotseling overleed en ben ik lid geweest van de gemeenteraad te Enschede. Na mijn afstuderen ben ik 6 jaar universitair docent geweest voor wetenschapsfilosofie bij de faculteit psychologie van de Radbouduniversiteit te Nijmegen. In die tijd heb ik taalpsychologisch onderzoek gedaan naar taalgebruik bij geestelijk gehandicapten. Daarna heb ik twee jaar gewerkt als associate expert bij de Unesco, op het regionaal kantoor in Jakarta. Terug in Nederland ben ik na enig zoeken beland bij de vakgroep Genetica van de Rijksuniversiteit en het UMCG te Groningen. Ik ben daar cum laude gepromoveerd op een onderzoek waarin genetica, informatica en statistiek werden gecombineerd. In 2011 ben ik met pensioen gegaan als universitair hoofddocent mathematische genetica en bioinformatica, maar tot op heden heb ik een steeds kleiner wordende aanstelling behouden. Mijn werk heeft hoofdzakelijk bestaan uit het doen van onderzoek naar de genetische component van diverse aandoeningen, het begeleiden van promovendi en divers bestuurlijk werk. Zie mijn RUG-pagina.  

.....

Wie wat meer wil weten over de wetenschap die Gerard heeft bedreven, kan op Google Scholar een mooi overzicht van zijn publicaties vinden (inclusief zijn H-index).

Oom Joost hoopt nu maar dat Gerard - in het kader van de zaak Lucia de Berk - ook wat zal vertellen over Bayesiaanse statistiek. Dat is een tak van de waarschijnlijkheidsrekening die is genoemd naar een 19de eeuwse Engelse dominee, Thomas Bayes, die zich in zijn (overvloedige?) vrije tijd met wiskunde bezig hield.

In elk geval liet Gerard weten dat hij bijzonder enthousiast is om 18 april van de partij te zijn. Hij mailde ook:
"Wat misschien ook een goed idee is, is te vragen of men nog in bepaalde onderwerpen geïnteresseerd is - als het gaat om genetica en verwante onderwerpen . Daar kan ik dan meestal wel iets over zeggen. En het maakt zo'n verhaal vaak weer interactiever. "
Graag ontvangt Oom Joost dus per email jullie vragen; hij speelt ze dan aan Gerard door.