Met de aanhef dat "het weer leuk was" wordt het tweede deversorium ("nieuwe stijl") eigenlijk tekort gedaan. Het was natuurlijk leuk en uiteraard ook heel gezellig, maar vooral erg interessant door de verhalen die Gerard te Meerman aan de dertig aanwezigen vertelde.
Eerst - voor de pauze - gaf hij nadere uitleg over het wetenschappelijke werk dat hij gedaan had. Met verve probeerde hij ook de minder natuurwetenschappelijk onderlegde leerlingen iets mee te geven over onderzoek aan het menselijk DNA en de pogingen om relaties te leggen tussen ziektes en genetische afwijkingen in dat DNA. Dat zebravisjes een uitstekend model zijn om ook aandoeningen bij mensen aan te onderzoeken, was voor velen wel een verrassing. Er werd dan ook geboeid geluisterd.
Na de pauze ging Gerard nog in op een paar zaken die destijds ruimschoots het nieuws gehaald hebben en waar hij ook direct of indirect bij betrokken is geweest, omdat daar natuurwetenschappelijke en statistische aspecten aan zaten. Dat waren de balpenmoord en de zaak Lucia de Berk. Zo had hij samen met Pek van Andel experimenten met een kruisboog uitgevoerd, om te zien of je daarmee inderdaad een BIC zo ver in een menselijke schedel kon laten doordringen als in de zaak van de balpenmoord beweerd werd. Samen met het feit dat het pathologisch-anatomische rapport aanvankelijk verkeerd geïnterpreteerd was, had dat eraan bijgedragen dat de verdachte in tweede instantie werd vrijgesproken. Bij de zaak Lucia de Berk was Gerard niet direct persoonlijk betrokken geweest. Maar dat was wel een voorbeeld waar statistiek aanvankelijk op verkeerde wijze is toegepast en waar op onwetenschappelijke wijze een keten van redeneringen en conclusies aaneengeregen was. Deze voorbeelden vormden een huiveringwekkende illlustratie dat wiskundige en natuurwetenschappelijke methoden en inzichten in de rechterlijke macht nog zeer onvoldoende zijn doorgedrongen.
Terwijl de aanwezigen in het café van een glaasje genoten, werd ons klaslokaal in hoog tempo omgebouwd tot eetzaal, waar we van een eenvoudige doch voedzame maaltijd konden genieten. Zo heel eenvoudig was die uitstekende surinaams-indonesiche maaltijd overigens ook weer niet,
Na het toetje moest er uiteraard nog worden afgerekend, waarbij de wiskundige achtergrond van organisator Wim Ris goed van pas kwam,
Een uitgebreider ovezicht van foto's dan de boven al getoonde, is <HIER> te vinden op Flickr.
En we kijken nu al weer uit naar een volgende aflevering van ons Deversorium-nieuwe-stijl, komend najaar. Het zal weer per mail en ook op deze plek worden aangekondigd.
Eerst - voor de pauze - gaf hij nadere uitleg over het wetenschappelijke werk dat hij gedaan had. Met verve probeerde hij ook de minder natuurwetenschappelijk onderlegde leerlingen iets mee te geven over onderzoek aan het menselijk DNA en de pogingen om relaties te leggen tussen ziektes en genetische afwijkingen in dat DNA. Dat zebravisjes een uitstekend model zijn om ook aandoeningen bij mensen aan te onderzoeken, was voor velen wel een verrassing. Er werd dan ook geboeid geluisterd.
Na de pauze ging Gerard nog in op een paar zaken die destijds ruimschoots het nieuws gehaald hebben en waar hij ook direct of indirect bij betrokken is geweest, omdat daar natuurwetenschappelijke en statistische aspecten aan zaten. Dat waren de balpenmoord en de zaak Lucia de Berk. Zo had hij samen met Pek van Andel experimenten met een kruisboog uitgevoerd, om te zien of je daarmee inderdaad een BIC zo ver in een menselijke schedel kon laten doordringen als in de zaak van de balpenmoord beweerd werd. Samen met het feit dat het pathologisch-anatomische rapport aanvankelijk verkeerd geïnterpreteerd was, had dat eraan bijgedragen dat de verdachte in tweede instantie werd vrijgesproken. Bij de zaak Lucia de Berk was Gerard niet direct persoonlijk betrokken geweest. Maar dat was wel een voorbeeld waar statistiek aanvankelijk op verkeerde wijze is toegepast en waar op onwetenschappelijke wijze een keten van redeneringen en conclusies aaneengeregen was. Deze voorbeelden vormden een huiveringwekkende illlustratie dat wiskundige en natuurwetenschappelijke methoden en inzichten in de rechterlijke macht nog zeer onvoldoende zijn doorgedrongen.
Terwijl de aanwezigen in het café van een glaasje genoten, werd ons klaslokaal in hoog tempo omgebouwd tot eetzaal, waar we van een eenvoudige doch voedzame maaltijd konden genieten. Zo heel eenvoudig was die uitstekende surinaams-indonesiche maaltijd overigens ook weer niet,
Na het toetje moest er uiteraard nog worden afgerekend, waarbij de wiskundige achtergrond van organisator Wim Ris goed van pas kwam,
Een uitgebreider ovezicht van foto's dan de boven al getoonde, is <HIER> te vinden op Flickr.
En we kijken nu al weer uit naar een volgende aflevering van ons Deversorium-nieuwe-stijl, komend najaar. Het zal weer per mail en ook op deze plek worden aangekondigd.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten