zondag 17 november 2013

Est unum tamen stabile, Per annos immutabile, Est amor veterani Gymnasi Vondeliani.

bewerking van een foto van Rob Vermeulen
Hoewel vorige week niemand van de aanwezigen net eindexamen had gedaan, hebben we elkaar wel nog een keertje het daarvoor bestemde lied "Valete condiscupili" toegezongen. De tekst van dat lied was (en is) natuurlijk wel wat hoogdravend. Toch zijn die laatste paar regels van de heer Meerwaldt (in de titel van dit bericht) wel raak getroffen. Want we bleken intussen allemaal overduidelijk veteranen te zijn geworden. En het feit dat we 9 november met zovelen naar het Vossius waren gekomen, was wel een bewijs dat het  per annos  ook wel  immutabile  goed is blijven gaan met die  amor.
Op de suggestie die we via de e-mail deden, dat over vier jaar het 60-jarig Vondel-jubileum ook maar weer gevierd moet worden - en dan wel op tijd in 2017 - kwamen dan ook al wat positieve reacties binnen. Louis Plas, in zijn rol van "geweten" van het Vondel, heeft in het briefje dat hij ons stuurde overigens wel al de vraag aangesneden hoe lang nog met deze activiteit door te gaan. Het lijkt inderdaad niet aanlokkelijk om in 2057 de laatste dan nog levende ruim 100-jarige Vondeliaan namens ons allen het licht achter ons uit te laten doen. Maar of een bijeenkomst over vier jaar echt de laatste zou moeten zijn, zoals Louis voorstelt, daarover doen we nog maar even geen uitspraak.
Als je hier (nu al) een uitgesproken mening over hebt, maak dan gebruik van de mogelijkheid te reageren via de "opmerkingen"-optie onder dit bericht. Discussie?!

Geen opmerkingen: