Beste Vondelianen,
Op 15 september 2007 vroeg ik jullie tijdens de reünie iets in een schrift te schrijven voor Johan Vink. Velen van jullie hebben dat gedaan en de dag daarop heb ik dat document met al die hartverwarmende regels bij Coos, Johans vrouw, in de bus gedeponeerd. Ook de herinneringsboekjes waren daarbij. Coos belde mij op en vertelde dat ze geprobeerd had een en ander aan Johan voor te lezen en te laten zien. Hij had af en toe geglimlacht.
Op 23 september is Johan gestorven. Zijn twee dochters, Laura en Claudia, waren er bij. Op 26 september is Johan gecremeerd op de Nieuwe Oosterbegraafplaats in Amsterdam. Alleen de familie en enkele vrienden zijn er bij geweest. Ik ben heel erg dankbaar dat ik daar bij mocht horen.
Johan was degene, die mij met raad en daad bijstond bij de eerste stappen van mijn leraarschap. Tijdens onze Barlaeusperiode begeleidden we in 1957 samen een schoolreis naar Parijs. Vanaf toen waren we gezworen kameraden. Later op het Vondel ging ik altijd mee met de boottochten op het motorschip de Jeanette. Onvergetelijke herinneringen.
Ik heb maanden in huis gewoond bij Johan en Coos, een periode in mijn leven, die voor mij heel bepalend is geweest. Zij waren als een vader en moeder voor mij. Daarvoor ben ik ze nog altijd heel dankbaar.
Door het einde van het Vondel en verandering van werkkring gingen onze wegen wat uiteen, maar de vriendschap bleef altijd bestaan. We hebben samen veel gelachen, maar op de crematie moest ik huilen. Hij was een geweldige man.
Coos is overigens heel blij met dat mooie schrift dat jullie samenstelden.
Eddy de Moor
26-09-07
Op 15 september 2007 vroeg ik jullie tijdens de reünie iets in een schrift te schrijven voor Johan Vink. Velen van jullie hebben dat gedaan en de dag daarop heb ik dat document met al die hartverwarmende regels bij Coos, Johans vrouw, in de bus gedeponeerd. Ook de herinneringsboekjes waren daarbij. Coos belde mij op en vertelde dat ze geprobeerd had een en ander aan Johan voor te lezen en te laten zien. Hij had af en toe geglimlacht.
Op 23 september is Johan gestorven. Zijn twee dochters, Laura en Claudia, waren er bij. Op 26 september is Johan gecremeerd op de Nieuwe Oosterbegraafplaats in Amsterdam. Alleen de familie en enkele vrienden zijn er bij geweest. Ik ben heel erg dankbaar dat ik daar bij mocht horen.
Johan was degene, die mij met raad en daad bijstond bij de eerste stappen van mijn leraarschap. Tijdens onze Barlaeusperiode begeleidden we in 1957 samen een schoolreis naar Parijs. Vanaf toen waren we gezworen kameraden. Later op het Vondel ging ik altijd mee met de boottochten op het motorschip de Jeanette. Onvergetelijke herinneringen.
Ik heb maanden in huis gewoond bij Johan en Coos, een periode in mijn leven, die voor mij heel bepalend is geweest. Zij waren als een vader en moeder voor mij. Daarvoor ben ik ze nog altijd heel dankbaar.
Door het einde van het Vondel en verandering van werkkring gingen onze wegen wat uiteen, maar de vriendschap bleef altijd bestaan. We hebben samen veel gelachen, maar op de crematie moest ik huilen. Hij was een geweldige man.
Coos is overigens heel blij met dat mooie schrift dat jullie samenstelden.
Eddy de Moor
26-09-07
1 opmerking:
Pas vandaag, bijna een maand later, lees ik je bericht, Eddy. In de laatste paar jaar kwam ik "Mijnheer" Vink niet zo vaak meer tegen parmantig stappend op zijn karakteristieke manier in de buurt. Zo dient het verdwijnen zich geleidelijk aan... als een gemis.
Condoleances voor het verlies van je vriend. Een halve eeuw vriendschap!
Een belangrijk figuur voor ons allemaal.
fleur
Een reactie posten