De val van Vondel

In het vroege voorjaar van 1962 verzamelden Vondelianen zich in het Vondelpark voor Vondel's standbeeld. Ter gelegenheid van het eerste lustrum van de school kwamen ze daar een toespraak aanhoren van de oude dichter zelf. Met fleurige spandoeken en paraplu's, in een fel voorjaarszonnetje.


Twintig jaar later zag het er op dezelfde plek heel wat minder fleurig uit. Als uitvloeisel van de krakersrellen was de oude dichter van zijn sokkel getrokken. Terwijl hij toch part noch deel had aan de leegstand van woningen en de (juridische) Huidenstraattruc, waarover de krakersbeweging zich toen opwond.

Een triest gezicht die gevallen dichter.
Maar "het" Vondel was al 15 jaar eerder gevallen.